Kapitein Winokio lacht!

Een aanrader voor iedereen met kinderen, thuis of in de klas, is om naar een voorstelling te gaan kijken van Kapitein Winokio!
Ik ben naar 'Kapitein Winokio lacht ' geweest op dinsdag 11 mei in mijn stageweek. Het was een bezoek dat van op voorhand gepland was en ik mocht mee!
We gingen met de kleuters te voet tot in het centrum van Leuven. Daar aten we eerst een koekje in de foyer. Als dat op was ging iedereen nog vlug naar het toilet en dan konden we naar binnen. We mochten gaan zitten op het podium, dat in twee was verdeeld. Een deel was 'scène' met attributen en een deel was zitplaats met kussentjes. De delen waren afgescheiden van elkaar door een dik touw, een zeemanstouw. Het toneel gaat dan ook over een kapitein!

Het stuk gaat over samenzijn, vriendschap, elkaar helpen ... .
Er is kapitein Winokio, de matroos Ivanovic, die ook accordeon speelt in het stuk en het huisdier van de kapitein, het stinkdier. Samen maken ze dingen mee, ze varen weg of net niet.
De dialogen worden mooi afgewisseld of ondersteund door muziek van Bach en niet alleen op accordeon, de kapitein speelde ook gitaar.

Het was leuk voor de kleuters dat er niet enkel gesproken werd in het stuk, maar dat er ook muziek was. Je merkte duidelijk dat de kleuters genoten en rustig werden van de muziek.
Ook de handpop (het stinkdier) sprak enorm aan. De acteur die deze handpop hanteerde, was wel echt supergoed met de pop. Het was alsof de pop echt leefde.
Ik vond het echt wel een mooi stuk om naar te kijken.
Het was eens iets anders: Er waren weinig personages en we zaten mee op het podium. Het was heel leuk om dit met mijn stageklas te mogen beleven!

De betovering van de schone slaapster

Op 24 april zijn we met de studenten van het Cumawe-groepje naar een toneelvoorstelling geweest in de Minnepoort te Leuven.
We hebben hier de opvoering van Doornroosje gezien, een opvoering van de toneelvereniging Stekelbaars (www.stekelbaars.be).
Deze toneelgroep werkt met kinderen, voor kinderen. De jongste van de opvoering was 8, de oudste 20. Het was echt leuk om te zien hoe ook de jongste kinderen een plaats kregen in de show.
Er werd gesproken, gezongen en gedanst. Ook was er interactie met het publiek.

Het was heel leuk voor mij om nog eens naar een voorstelling te gaan in de Minnepoort.
Ik ging daar als kind wel vaker met mijn ouders en het was heel lang geleden nu. Het was leuk op zich om gewoon nog eens in die zaal te zitten. Het riep herinneringen van vroeger op.
Vervolgens was het ook heel leuk omdat ik mensen ken die meespeelden. Het was tof om te zien hoe ze zich konden inleven in hun personage, je zag echt dat ze zich amuseerden.

Het stuk was echt goed gebracht. De acteurs speelden vol overtuiging. De kinderen in de zaal genoten ook duidelijk. Ze lachten en reageerden wanneer de acteurs iets vroegen aan de zaal.
Ook tijdens de pauze en na de voorstelling waren de kinderen heel enthousiast.
In functie van ons onderzoek van Cumawe hebben we hen ook gevraagd wat ze ervan vonden. Ze vonden het een heel mooi stuk met mooie liedjes en muziek. Ze vonden het cool dat er een enge heks was en ze vonden het leuk dat de prins en de prinses kusten.

Ik ben heel blij dat ik naar de voorstelling ben geweest. Ik was aangenaam verrast door het talent van de kinderen die meespeelden. En ik ben niet alleen gegaan omdat we moesten voor een vak. Ik vind dat men af en toe een culturele uitstap moet doen. En toneel hoort hier ook bij!

MuVO project: De 3 rovers 18-19-22 maart

Op donderdag 18 maart hadden we een namiddag MuVO geroosterd. Zonder goed te weten wat te verwachten, kregen we een film te zien: de drie rovers.
Na het zien van deze film moesten we brainstormen in groepjes aan de hand van verschillende vragen. Over wat gaat het verhaal, waar speelt het zich af, wie doet er in mee, wat zijn de gevoelens die bij je opkomen...
Na deze brainstorm kregen we te horen dat we deze film zelf moesten ombouwen tot een toneel dat hierop gebaseerd was.
We zouden dit op maandagochtend voor de kleuterklassen van het Heilig Hart Instituut voorbrengen. Nadien werden er door andere studenten activiteiten aangeboden die daarop voortwerkten, na de speeltijd zou iedereen buiten een activiteit doen met een doorschuifsysteem.
Het zag er dus als volgt uit:
Maandagochtend: Een groep studenten die acteurs waren in het toneel brengt het toneel voor alle kleuterklassen. Hiervoor was natuurlijk zelfgemaakt decor nodig en daar hebben heel wat mensen heel veel moeite voor gedaan, met een supergoed resultaat!!!









Het toneel was supermooi gelukt en had echt veel succes bij de kleuters. Ikzelf zorgde voor de pianobegeleiding tijdens het roverslied. Ik vond het wel spannend om voor die taak verantwoordelijk te zijn, ik wou in geen geval dat er iets misging. Gelukkig had ik me goed voorbereid en kon ik de zang enthousiast begeleiden.


Nadien gaan er per derde kleuterklas 1 groep studenten de doorwerkactiviteiten begeleiden.
Tenslotte werken nog andere studentengroepen, per 2, een buitenspeelactiviteit uit. Deze zal na de voormiddag plaatsvinden op de speelplaats van de kleuters.
De oudste kleuters zijn dan opgesplitst in groepjes van 8-10 kleuters en gaan de speelplaats rond van activiteit tot activiteit.

De activiteiten in de klas heb ik niet echt gezien, aangezien ik zelf verantwoordelijk was voor de buitenactiviteit. Mijn buitenactiviteit was een soort luisterspel met een blinddoek op.
Er werd een veld afgebakend en de kleuters moesten eerst van de ene kant van het veld naar de andere kant lopen. Dit met de bedoeling van ze het terrein te laten verkennen. Nadien werd er een kleuter in het midden van het veld geplaatst. De andere kleuters moesten het veld nu oversteken zonder getikt te worden. Dit met de bedoeling om de functie van de tikker bekend te maken. Tenslotte werd de tikker in het midden geblinddoekt en moest deze heel goed luisteren naar kleuters die zijn veld doorkwamen.
De kleuters waren echt heel enthousiast om deze spelletjes te spelen. Het deed me plezier van te zien dat ze het leuk vonden en we probeerden elke groep ook aan te voelen en daar rekening mee te houden.
Ik ben blij dat ik voor de buitenactiviteit heb gekozen. Ik heb jarenlang in de Chiro gezeten en deze vorm van werken deed me daar aan denken. Activiteiten in de klas begeleiden doen we eigenlijk op stage al elke keer, het leek me eens leuk om de mogelijkheid te grijpen om eens een andere werkvorm te kiezen.
Ik heb genoten van de dag, dat alles geslaagd is en dat de kleuters het leuk vonden!

Muhka bezoek- dinsdag 16 maart

Op dinsdag 16 maart mochten we met heel het tweedejaar kleuteronderwijs naar het museum voor hedendaagse kunst in Antwerpen.
Het reizen op zich vond ik al geweldig, met je klasvrienden op de trein en de tram zitten om samen op tijd aan het museum te komen, je samen amuseren onderweg, mijn dag was al geslaagd.



Ter plaaste werden de twee klassen in kleinere groepjes ingedeeld. Ieder groepje mocht meegaan met één van de begeleiders van het museum en werkte daarmee de namiddag uit.
We gingen samen met onze begeleider zitten in één van de zalen van het museum. Daar lieten we een voorwerp rondgaan dat we puur op uiterlijk waarneembare kenmerken moesten beschrijven. bv. bootje: blauw, plastic, hard, rechthoekig, klein, licht...
Nadien ging hetzelfde voorwerp rond en deze keer moesten we het beschrijven aan de hand van associaties. We mochten bij het voorwerp een herinnering of een gevoel zeggen.
bv. bootje: strandvakanties, zout zeewater in je mond, het ruwe zand tussen je tenen...
Het is heel opmerkelijk hoe verschillend ja naar voorwerpen kan kijken, hoe anders de beschrijvingen zijn die uit de bus komen.
De begeleidster vroeg ons toen ook van op die manier, door die twee brillen te kijken gedurende het museumbezoek.

Het was echt leuk om met al onze zintuigen aan de slag te gaan in een museum. We hebben veel gekeken, we hebben geurdoosjes geassocieerd met prenten van fruit, we hebben geluisterd naar de vogeltjes om onze vogel een nest te geven, we hebben gevoeld, getekend, beleefd!




Het was boeiend om te weten te komen dat hier ook bezoeken worden georganiseerd voor kinderen vanaf de derde kleuterklas. Voor mij was dit bijna onmogelijk om in te zien wat zij hier konden komen doen, wat zij hier aan zouden hebben.
Na ons bezoek was wel duidelijk dat je met kleuters ook in een museum aan de slag kan gaan.
Wanneer je veel variatie aanbiedt, is het bezoek voor de kleuters lichter en interessanter dan dat je ze van kunstwerk tot kunstwerk meeneemt en hen gewoon laat kijken.
Wij hebben in ons bezoek veel variatie gehad en dat maakte het leuk om daar te zijn.
Het is voor mij zeker een verrijking om deze kant van de wereld ook te kunnen ontdekken met kleuters. Wat voordien voor mij onmogelijk leek, was nu voor mij een toekomstige uitdaging om in de klas rond te werken.

Het enige minpunt aan het bezoek was de begeleidster. Ik vond dat er soms wat enthousiasme en pit aan ontbrak, wat voor ons het bezoek minder interessant maakte. Maar dit neemt mijn interesse in musea of bezoeken met kleuters daarom niet weg. Ik vond het een super leerrijke dag!

Concert Brussels Philharmonic-zondag 14 maart

Voor onze muzische vorming uit te bouwen dit jaar, werden ons verschillende opdrachten of bezoeken opgelegd. Hieronder ook een voorstelling op kleuterniveau en een voorstelling op eigen niveau. Dat laatste moest ik nog doen. Ik wou geen gewoon toneelstuk kiezen om in orde te zijn voor dat onderdeel, ik wou iets kiezen dat me echt interesseerde.
Ik ben opgevoed met klassieke muziek en volg al van jongsaf aan muziekles en pianoles.
Klassieke muziek is iets dat me rustig maakt of net heel gefrustreerd kan doen voelen.
Klassieke muziek speelt met mijn emoties.
Ik wou van de gelegenheid gebruik maken om nog eens naar een klassiek concert te gaan kijken/luisteren.

Via wat connecties heb ik gezocht naar een datum en programma die redelijk waren. Ik wou iets dat ik kende en dat me aansprak, maar ik wou ook graag vernieuwing opsnuiven.
Ik heb gekozen voor een concert van het Vlaams Radio Orkest, of de Brussels Philharmonic, op zondagavond 14 maart, in de Stadsschouwburg.
Het programma luidde als volgt:

Johannes Brahms - Tragische Ouverture, op. 81
Iannis Xenakis - Pianoconcerto (Synaphaï)
Johannes Brahms - Symfonie nr. 2 in D groot, op. 73

Brahms (1833-1897) is voor mij bekend, ik kan enorm genieten van deze muziek.
Het eerste stuk heeft me echt ontroerd. Ik vond het een heel krachtig stuk, met zeer mooie romantische elementen bij. Ik liet mijn fantasie werken terwijl ik de muziek hoorde.
Ik dacht aan een mooie lentedag op de weide in de zon, een pick-nick waar drama's zich voordoen tussen mensen, meningsverschillen, maar ook zeer romantische taferelen zijn, koppeltjes die genieten van elkaars gezelschap en vieren dat ze samenzijn.
Ik merkte dat het live bekijken van een klassiek stuk veel meer impact op mij had dan het beluisteren ervan op de radio. Deze romantische muziek sluit heel hard aan bij mijn idee van 'mooie' klassieke muziek, waar ik van kan genieten.

Na dit stuk was het een nieuwe componist voor mij, Xenakis (1922-2001), iemand waarvan ik duidelijk niet wist wat ervan te verwachten.
Ik ben echt verschoten van de stijl van dit stuk en van deze componist.
Achteraf hoorde ik ook dat hij architect was en stukken schreef volgens de bouw van de concertzaal. Dat hij op dat moment neerschreef hoe hij zich voelde in de ruimte. Ik kan mij wel voorstellen hoe hij op dat moment dacht wanneer ik de muziek hoorde, maar het was toch niet mijn stijl. Dit stuk was iets dat niet aansloot bij mijn visie op 'mooie' klassieke muziek.
Ik heb hier niet kan kunnen genieten. Ik vond het heel rommelig klinken, heel up-tempo en zenuwachtig. Ik ben wel blij dat ik ook eens iets anders, iets nieuws geprobeerd heb. Zo weet ik ook wat er allemaal bestaat van muziek, zo verruim ik mijn kennis.
De levensperiode van de twee componisten ligt wel ver uit elkaar, dat heeft zeker een grote invloed op hun muziek.

Het derde stuk kwam na de pauze, ik kon even op adem komen na het stuk van Xenakis, en dat stuk was weer van Brahms. Dat vond ik ook een heel mooi stuk, maar niet zo ontroerend als het eerste. Toch heb ik hier ook heel hard van genoten. Ik heb me toen meer geconcentreerd op het technische deel van de avond, het orkest dat speelt.
Ik heb bestudeerd hoe elke speler individueel geconcentreerd is en werkt aan een mooie creatie. Het was echt fascinerend om te zien hoe zo'n groot orkest enorm goed voorbereid en gestructureerd is en hoe iedereen zo mooi afgestemd is op elkaar.

Ik ben super tevreden over deze avond en ben zeer blij dat ik die heb kunnen meemaken.
Ik ben zeker dat ik nog naar klassieke concerten ga kijken, luisteren.
De impact die het grote live-orkest op me had is bijna niet te beschrijven.
Het is zeker een aanrader voor iedereen die dat nog nooit gedaan heeft. Het is echt een prachtige ervaring om nooit te vergeten!

Poppenspel stage maart 2010

Voor de stage in maart was er een verplichte activiteit vanuit het DLO. We moesten een wit poppenspel spelen voor de jongste kleuters. Dit wil zeggen dat de KO gezien wordt tijdens het spel en zich niet ergens achter verstopt.
Aangezien ik samen met een medestudent op dezelfde stageschool zat, hadden we beslist ons poppenspel samen te doen voor de twee kleuterklasjes.
We gingen het boekje 'Dag Jules, het huis van Jules' naspelen met ook Jules, de klaspop, als personage.



We hadden de turnzaal ter beschikking en vonden dit de ideale plaats om het poppenspel te doen.
De kleuters zaten in rijtjes op de matten en we begonnen ons poppenspel.
Tijdens de 'voorstelling' merkten we wel dat de kleuters soms afgeleid waren en precies niet helemaal snapten wat er allemaal aan het gebeuren was.
Nadien hebben we via de feedback van onze juffen gehoord dat het echt niet zo goed was.
We kregen een tweede kans om het goed te maken voor onszelf. Op vrijdag mochten we, met vele tips, het poppenspel herspelen om voor onszelf het verschil te voelen en in te zien wat we de dag ervoor hadden fout gedaan.

Donderdagavond hebben we het script herschreven, veel meer attributen in het spel gebracht, gebrainstormd, muziek toegevoegd en geoefend.
Op vrijdag konden we dan opnieuw proberen.



De kleuters lachten, keken vol spanning en heel aandachtig toe! Wij speelden vol overtuiging en zin en enthousiasme ons poppenspel en genoten van het goede verloop.



Ik ben heel blij dat we een tweede kans hebben gekregen om voor onszelf aan te voelen wat juist zat en wat fout zat, wat goed spelen is en om te leren, te ervaren wat de kleuters aantrekt bij zo'n activiteit.

Ik heb ingezien dat de originele versie veel te eenzijdig was. Dat maakt het saai voor kleuters.
De tweede keer was er muziek, veel meer expressie, beweging en betrokkenheid van de kleuters.

Na de tweede kans sta ik wel heel hard open voor activiteiten als deze en ik ga niet twijfelen om dat later nog te doen!

Tussendoortjeskoffer

Voor de week stage in maart (8-12 maart), moesten we een tussendoortjeskoffer voorzien.
Er werd ons vanuit de opleiding geadviseerd deze te gebruiken wanneer de kleuters onrustig waren of wanneer je een momentje tussendoor vrij had om even rustig met hen in de kring te zitten en iets te doen.
In deze tof aangeklede koffer zitten verschillende fiches met bijhorende materialen.
De fiches gaan omtrent tussendoortjes van beweging, muziek en taal.
De KO kan een fiche kiezen op een moment dat de kleuters te wild zijn of rustig in de kring zitten. Ook de kleuters kunnen een fiche kiezen wanneer zij nood hebben aan beweging, taal of muziek.

Op donderdag 4 maart mochten we deze koffer al eens uittesten op oriëntatiestage in de voormiddag.
Ik had hier vrij veel stress voor omdat ik niet zeker was hoe de kleuters hierop zouden reageren.
Ze hadden nog nooit tussendoortjes gedaan onder die vorm (de koffer) en ik hoopte dat ze het leuk zouden vinden.
De kleuters reageerden heel positief op het materiaal en op de versjes, liedjes en bewegingen.
Ik was heel blij om te zien dat zelfs de jongste kleuters zo aandachtig kunnen genieten van een liedje dat ondersteund wordt met materialen. Ik heb 'Hansje pansje kevertje' zeker vier keer achter elkaar moeten zingen en uitbeelden en dan vroegen de kleuters om het nog eens te doen, maar toen heb ik iets nieuws geïntroduceerd van tussendoortje.
Ik vond het heel fijn om te zien dat de kleuters heel veel hadden aan het visuele materiaal. Ze reageerden ook duidelijk positiever wanneer ik enthousiaster was.
Ik heb deze tussendoortjeskoffer gedurende mijn stageweek nog dagelijks gebruikt.
Het was heel nuttig en duidelijk nodig om deze genoeg te gebruiken. De kleuters wisten na één dag ook al wat er ging gebeuren wanneer ik met de koffer schudde.

Zo zie je maar dat wanneer je een beetje meer tijd en moeite in je materialen en uitwerking stopt, de kleuters hier veel meer aan hebben.
Ik ben heel blij dat ik nu zo'n koffer heb en ik ga deze zeker nog veel gebruiken!

STIP - kleutertoneel

Op zondag 13 december ben ik naar de voorstelling van Stip gaan kijken.
Zonder enige achtergrondinformatie ben ik hier naartoe gegaan.
Nochtans was de keuze van de voorstelling niet lukraak gekozen.
Ik ken namelijk de twee jongens die het 'gemaakt hebben'.
Michel Verkinderen zorgde voor de scenografie, terwijl Philippe Verkinderen voor de regie en het verhaal instond.
Het werd mij aangeraden om deze voorstelling bij te wonen en dat heb ik dan ook gedaan.
De zaal zat vol kinderen met ouders en ik voelde een hele toffe, ontspannen sfeer aan.

Het licht ging uit, de show kon beginnen!
Op het podium komt een jongen met een bloempot vast. Hij speelt er wat mee en gaat dan slapen. Het gordijn gaat dicht en het wordt donker. Het wordt terug licht en het gordijn gaat terug open. Op het podium is een stip, heel klein. De jongen is bang en durft hier niet goed bij in de buurt te komen.
Hij overwint na een tijdje zijn angst en interageert met de stip. Deze geeft hem dingen, er gaan namelijk schuifjes open en daar zitten dingen in. De stip groeit en de bloempot ook.
De jongen vraagt elke keer opnieuw dingen van de stip en wordt heel ongeduldig of lastig als hij niet onmiddellijk iets krijgt.
Hij blijft vragen en vragen tot de stip niets meer kan geven.
De gordijnen gaan dicht. Wanneer ze terug opengaan, is de stip terug heel klein. De jongen beseft wat hij heeft gedaan en probeert de schade te beperken. Maar er is geen weg terug. De stip verdwijnt en de jongen gaat van het toneel.

"Plots is hij daar, zomaar uit het niets, een stip.
Een stip die geeft, aan een jongen die krijgt.
De jongen wil meer en meer.
Stip geeft en geeft, tot stip stopt met geven.
Wat nu?"
Bron: http://www.30cc.be/programma/bink/stip/index.jsp

Ik ben supertevreden over het toneelstuk. Het was een hele mooie voorstelling die perfect op niveau van kleuters was. Er werd niet veel gezegd in het stuk, alles werd visueel duidelijk gemaakt. De kleuters in de zaal waren heel enthousiast en lachten mee.
Ook de moraal van het verhaal was mooi en begrijpelijk voor de kleuters. Ik hoorde nadien kleuters tegen hun ouders vertellen dat de jongen niet zo veel had moeten vragen, dan was de stip zijn vriend gebleven. Ik waas echt onder de indruk van de reacties van de kleuters.
Dat een toneelstuk zo'n indruk op hen kan laten.
Het was leuk om een stuk te zien met weinig woorden en veel beeld. Ik heb geleerd dat het beter is voor kleuters om alles visueel te maken en dat werd hier zeker ook gedaan.
Zo was het voor de jongsten zeker ook aangenaam om te volgen!
Ook werd er gebruik gemaakt van veel muziek tijdens het stuk. Hierdoor was de toon van de scène ook meteen duidelijk. Het was ook aangenaam dat bepaalde overgangen werden ondersteund door muziek, daardoor bleef je aandachtig en werd het stuk niet saai.

Stip is zeker een aanrader voor iedereen! Wanneer je de kans hebt om te gaan kijken, zeker doen!

Sinterklaasfeest

Traditiegetrouw spelen de tweedejaarsstudenten van het kleuteronderwijs elk jaar voor Zwarte Piet in het HHH. Op het Sintfeest van de kleuters voeren ze dan een show op. Dit jaar was het dus aan ons om de kleinsten te entertainen.
Hiervoor was veel voorbereiding nodig en er werden lessen MuVO georganiseerd om hier aan te werken. Eerst was er een brainstorm in groepjes om tot een concept voor de show te komen.




Nadien werd er samen een verhaal bedacht, opgesplitst in scènes. Elk groepje kreeg een scène toegewezen om verder uit te werken. Hierbij werd gevraagd om een regisseur per groepje te zetten, om dit te leiden. Ik had me hiervoor opgegeven en heb dit heel graag gedaan.
We hebben samen hard gewerkt om de show in elkaar te steken en er iets leuks en moois van te maken. Tussendoor aten we daar samen gezellig, om er nadien terug in te vliegen.




Ik heb me nadien ook opgegeven om algemeen regisseur te zijn tijdens de show op de dag zelf om alles in goede banen te leiden, met het script naast me, zodat ik alles nauwgezet kon volgen.
Het was een onvergetelijke dag vol expressie, muziek, ritme, dans, beweging!
Goed gedaan 2 BaKO!

Alternatief vertellen op stage

Voor onze week stage in november moesten we een alternatieve vertelling brengen.
Dit is een prentenboek uitbeelden met materialen en muziek.

Ik heb gekozen voor het boekje 'Saartje zoekt de liefde' van Isabel Abedi.
Ik heb de tekst aangepast zodat het niet meer de originele tekst van het prentenboekje was, maar iets gemakkelijker om te spelen. Om de kleuters te doen meekijken naar het verhaal heb ik uit klei de 3 muisjes uit het verhaal gemaakt: een grote mama en twee kleineren voor Robin en voor Saartje. Het landschap heb ik nagemaakt met een groene doek op een tafel, waarop de muisjes verschillende dingen tegenkwamen waar ze de liefde zochten.
Als ondersteundende muziek gebruikte ik Vivaldi en Elton John met 'Can you feel the love tonight?'. Deze had ik op CD staan en gebruikte ik voor achtergrond -en sfeermuziek.
Ook heb ik gespeeld met licht -en donkereffecten. Een rechthoekige staanlamp met een zwarte doek rond met kleine gaatjes in, stelde de sterrenhemel voor. Wanneer het in het verhaal avond werd, werd het in de kring ook avond.
Dat vonden de kleuters heel fijn en ik heb ze ook zien genieten van de sfeer en de muziek.

De activiteit sprak echt aan bij de kleuters.
Ze vonden het superleuk om het verhaal echt te zien afspelen. Nadien vroegen ze om het boek voor te lezen en speelden zij alles met de poppetjes in het landschap opnieuw. Het was echt leuk om te zien hoe goed ze gekeken hadden en hoe hard het hun geboeid had.
Ik vond het zelf ook een hele leuke activiteit om te doen.

Ziehier enkele foto's:

Introductie Blog

Hallo,
Ik ben Marie Klein, tweedejaarsstudente aan de KHLeuven, kleuteronderwijs.
Voor een opleidingsonderdeel, MUVO (muzische vorming), werden wij gevraagd een blog te maken waarop we onze evolutie van muzische vorming aantonen.

Muzische vorming is heel belangrijk als je in lerarenopleiding zit en les geeft aan kleuters. Het speelt een belangrijke rol in hun ontwikkelingsproces. De kleuters groeien hierin door te experimenteren, exploreren en uit te voeren wat er met de KO gedaan wordt.
De kleuters kijken hierin naar het voorbeeld van de KO. Het is dus zeer belangrijk dat de KO zelf een positief ingestelde basishouding heeft.
Vandaar dat wij hier worden toe aangezet in onze opleiding.

Veel leesplezier!